Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ

Η ζωή και η ανθρώπινη εμπειρία είναι γεμάτες από αντιθέσεις και σχέσεις που διαρκώς μετασχηματίζονται. 

Η συναρμογή και η αντίστιξη είναι δύο έννοιες που περιγράφουν τη δυναμική αυτών των σχέσεων – πως τα στοιχεία συναντιούνται και αλληλοσυμπληρώνονται ή συγκρούονται, δημιουργώντας κίνηση και εξέλιξη.


Η συναρμογή αναφέρεται στην αρμονική σύνδεση, στο να βρίσκουν τα διαφορετικά μέρη έναν κοινό τόπο συνύπαρξης, σε μια ισορροπία που ενισχύει την αίσθηση της συνοχής και της ενότητας. Είναι η ικανότητα να προσαρμόζεται κάποιος, να σέβεται και να εναρμονίζεται χωρίς να χάνει τον εαυτό του.

Η αντίστιξη, αντίθετα είναι η παρουσία της διαφοράς, της αντίθεσης που δεν εξαλείφεται αλλά παραμένει ζωντανή – προσθέτοντας βάθος και ένταση στη σχέση. Είναι η πρόκληση, η σύγκρουση που ανοίγει νέους δρόμους, δεν αφήνει τα πράγματα στάσιμα.


1. Η Συναρμογή – Όταν μέσα μας τα κομμάτια κουμπώνουν 

Η συναρμογή είναι εκείνη η αίσθηση που έχουμε όταν “κάτι μέσα μας” κουμπώνει.

Όταν λέμε :

Ναι αυτό είμαι. Αυτή η απόφαση, αυτό το βήμα, μου ταιριάζει. Δεν με πνίγει, δεν με διαλύει.”

Δεν είναι εύκολο να φτάσει κανείς εκεί.

Συχνά, έχουμε μάθει να παίζουμε ρόλους. Να ζούμε για να ταιριάξουμε- όχι για να ακουμπήσουμε αληθινά κάπου.

Η συναρμογή έρχεται όταν :

  • Ξεκαθαρίζω τι έχει νόημα για εμένα.
  • Αρχίζω να λέω “ναι” μόνο όταν το εννοώ
  • Και κυρίως : όταν σταματώ να προδίδω τον εαυτό μου “για λίγο ακόμη”

Δεν είναι τελειότητα. Είναι ακρίβεια.

Και αυτή η ακρίβεια φέρνει ησυχία.

Όπως, όταν σταματάει το βουητό μέσα σου, και ξαφνικά...μπορείς να ακούσεις καθαρά.


2. Η Αντίστιξη – Όταν οι αντιθέσεις συνυπάρχουν 

Η αντίστιξη είναι μια πιο “ζωηρή” έννοια.

Μας λέει :

Δεν χρειάζεται να είσαι μόνο ένα πράγμα. Δεν χρειάζεται να διαλέξεις πλευρά.

Σκέψου :

  • Τη γυναίκα που αγαπά τη δουλειά της, αλλά λαχταρά χρόνο με τα παιδιά της. 
  • Τον άνδρα που είναι εξωστρεφής αλλά έχει βαθιά ανάγκη για σιωπή΄
  • Τον coach που αγαπά να κρατά χώρο, αλλά νιώθει και την ανάγκη να φανερωθεί.

Η αντίστιξη επιτρέπει όλα αυτά να συνυπάρχουν. Δεν απειλείται η πολυπλοκότητα. Τη σέβεται. Και τελικά τη μετατρέπει σε πλούτο.

Δεν είμαστε είτε – είτε.

Είμαστε και – και 


3. Coaching και Ζωή - εκεί που η συναρμογή και η αντίστιξη γίνονται στάση

Ο ρόλος του coaching είναι να προσφέρει χώρο, ώστε αυτά τα δύο – η συναρμογή και η αντίστιξη- να συναντηθούν.

Με άλλα λόγια να δημιουργεί έναν ζωντανό τόπο όπου ο άνθρωπος νιώθει και ασφαλής και ελαφρώς “άβολα”.

Ασφαλής για να ανοιχτεί, άβολα για να μετακινηθεί.


Η συναρμογή είναι η λεπτή τέχνη της σύνδεσης. Είναι όταν ο coach ταιριάζει τον ρυθμό του με εκείνον του ανθρώπου που έχει απέναντί του. Όχι για να τον μιμηθεί, αλλά για να τον καταλάβει. Να του δείξει ότι ακούει – αληθινά. Χωρίς διακοπή, χωρίς ερμηνεία, χωρίς βιασύνη. Είναι το “σε νιώθω” που δε λέγεται αλλά φαίνεται. 


Η αντίστιξη από την άλλη, είναι η πρόκληση. Είναι η ερώτηση που σπάει την επανάληψη. Το βλέμμα που λέει “σε σέβομαι, γι'αυτό δε θα σου χαριστώ”. Είναι η στιγμή που ο άλλος καλείται να σταθεί λίγο πιο όρθιος απέναντι στη ζωή του. Είναι το “μήπως υπάρχει κι άλλος τρόπος;”.


Μαζί αυτές οι δύο ποιότητες φτιάχνουν το πεδίο της αλλαγής. Όπως μια καλή κουβέντα με έναν φίλο που σε καταλαβαίνει αλλά δεν σε αφήνει εκεί που σε βρήκε.

Γιατί το coaching δεν είναι να καθοδηγείς. Είναι να κρατάς χώρο για να θυμηθεί ο άλλος τη δική του διαδρομή – με στήριξη και με πρόκληση. Με τρυφερότητα και με καθαρότητα.

Με συναρμογή  και αντίστιξη.

Και ίσως :

Η συναρμογή και η αντίστιξη είναι σαν δύο άνθρωποι που χορεύουν μαζί, χωρίς να χάσουν την ατομικότητά τους, αλλά βρίσκουν έναν κοινό ρυθμό που τους ενώνει.

Όπως ένα ζευγάρι που συνυπάρχει.


 Η συναρμογή είναι η στιγμή που οι δύο φωνές εναρμονίζονται, δημιουργώντας έναν τόνο σταθερότητας και υποστήριξης.


 Η αντίστιξη, όμως, είναι η ένταση που προκαλεί το διαφορετικό, η στιγμή που ο καθένας φέρνει κάτι δικό του, και αντί να απομακρυνθούν, πλησιάζουν περισσότερο, διότι η διαφορά τους φέρνει πλούτο στην κοινή τους ζωή.


Όταν η συναρμογή και η αντίστιξη συνυπάρχουν, το ζευγάρι δεν χάνει τον εαυτό του, αλλά βρίσκει μια νέα δυναμική, γεμάτη από συναισθηματική ισχύ και σύνδεση. Είναι σαν ένα χορό, όπου κάθε βήμα, είτε ήρεμο είτε γεμάτο ένταση, οδηγεί σε ένα κοινό σκοπό. Το ζευγάρι γίνεται δυνατότερο όχι παρά τις αντιφάσεις, αλλά εξαιτίας τους, δημιουργώντας μαζί έναν κόσμο από αγάπη, αποδοχή και βαθιά κατανόηση.